Eindelijk rust en tijd om het blog te maken. Lange tijd niets erop kunnen zetten, maar wees gerust, dat kwam door leuke ontwikkelingen.
Zondag 26 juni kwamen Mariska en Jim al om 8 uur met de taxi van de airport aan in Port Edgar. Om 9 uur voeren we onder zeil en de motor bij onder de bruggen van Edinburgh/Queensferry door. Deze snelle start was nodig om op tijd voor hoog water bij Arbroath aan te kunnen komen. En dat lukte. Onder een blauwe lucht en met lekkere wind achterlijk voeren we de Firth of Forth uit. Dolfijnen en grijze zeehonden onderweg. Bij de kaap Fife Ness begon het stevig te waaien en te regenen en zo staken we de monding van de rivier de Tay over. De aanvaart van
Arbroath komt heel precies, maar we liepen keurig tussen de rotsen door. Toch heerlijk die elektronische navigatie!
Arbroath is een (droogvallende) vissershaven met een kleine marina achter een 'gate', zodat het water erin blijft. Hier hebben we een dag rust genomen, het stadje bekeken en de abdij met veel Schotse onafhankelijkheidsgeschiedenis bezocht. Natuurlijk genoten van de beroemde 'smokies' van Arbroath, gerookte vis.
Dinsdag bij het openen van de gate om 7.30u de haven weer uit. Wind en deining van achteren, dus met de genua uitgeboomd - Jim deed hier prima werk - langs de kust naar het noordoosten. We passeren Montrose, Stonehaven en Aberdeen, met vrij veel grote scheepvaart. Het is duidelijk een offshore haven voor de olie- en gasvelden op de Noordzee. In de middag moesten we de genua wat binnenhalen, want we liepen meer dan 8 knopen en dus bijna 'uit het roer'. Met stevige rollers en een achterlijke wind zeilden we rond 6 uur op de pieren van
Peterhead aan, waar we toestemming kregen om binnen te varen. Mooie, snelle tocht, maar een open en winderige marina in een grote commerciële haven. Prima beschut liggen, maar erg ongezellig, met het stadje op een flinke afstand.
Woensdag waren we dan ook alweer vrij vroeg op pad. Met de stroom en de wind mee om Rattray Head heen en vervolgens langs Fraserburgh. En dan wordt het prachtig zeilen: met halve wind langs de kust, die hogerwal is. Mooie rotskust, met veel (broedende) vogels: (pinguïn)alken, papegaaiduikers, Jan van Genten. Tot bij de volgende kaap de regen komt, de wind alle kanten opdraait, sterker en zwakker wordt. Niet erg, want we moeten niet te snel bij Whitehills komen, waar we pas met half tij naar binnen kunnen. Rond 16 uur varen we Whitehills harbour binnen.
's Avonds besluiten we niet door te varen naar Inverness, want de wind gaat de komende dagen stevig tegen staan en tegen windkracht 6 opkruisen is geen lolletje. We gaan met de bus naar Aberdeen en halen daar een huurauto op. De stad Aberdeen vinden we niet zo mooi, maar leuk het centrum gezien te hebben en lekker eten bij Jamie Oliver.

Vrijdag rijden we het middendeel, de Highlands, van Schotland door en doen wat je hier hoort te doen: bezoeken een whiskey destilleerderij (Dallas Dhu), beklimmen een kasteel (Usquhart) en zoeken het monster van Loch Ness. Inspecteren in de stromende regen de sluis van het Caledonisch Kanaal, waar veel boten langs de kade liggen, wachtend op betere wind. Aan het eind van de dag komt onze bonus: een tocht met schitterend avondlicht door/over de Grampaign Mountains. Brede gletcherdalen en kale bergruggen met hoogveen erop. In Tyndrum vinden we een Inn met een betaalbare familyroom voor ons drieën. Op tijd om Wales van de Belgen te zien winnen, tot grote vreugde van de Schotten.

Zaterdag gaan we al vroeg weer door naar Edinburgh. Op tijd om Mariska nog een indruk van deze gezellige (zelfs in de regen) stad te geven. Zij neemt 's middags het vliegtuig terug naar Nederland. Jim en ik zien de stad nog vanuit een sightseeing bus en bezoeken een jazzbar met erg aangename jazz. Vrijwel in het centrum hebben wij een B&B gevonden. Zondag nog een kijkje in de musea: schilderijen (impressionisten) voor Jim en de (geschiedenis en kunst van de) Celts voor mij. En dan is het tijd om Jim naar het vliegveld te brengen. Zelf rijd ik door naar het noorden en 4 uur later zie ik de Wilde Zwaan weer vertrouwd op het water in Whitehills deinen.


Omdat er aan de visitors pontoon nogal wat deining staat, ben ik vanochtend verhuisd naar de meer beschutte haven. Het voordeel is ook: hier is de WiFi bereikbaar! De komende week breng ik hier door, met de auto bij de hand voor leuke tripjes. Pas zondag 10 juli komt de volgende ploeg aan boord: Jan Langenberg en Willy Mooij. Het weer is Schots: afwisselend zon en regen bij een temperatuur van rond de 16 graden.