De 'meiden', Marja en Minke, zijn vanochtend in de regen vertrokken. Komende week moet er weer gewerkt worden. Ik had dus een opruim- en schoonmaakdagje in Port Edgar marina in South Queensferry, vlakbij Edinburgh. Een Schot uit Inverness die ik in de haven van Texel tegenkwam had nog zo gewaarschuwd: het is er erg lawaaiig, want je ligt bijna onder de autobrug. Het valt alles mee en het blijkt een heel plezierige marina. Bovendien erg dicht bij het vliegveld.

Dat betekent dat de volgende ploeg, Jim en Mariska, morgen al om 8 uur aan boord kan zijn! Dat is maar goed ook, want gezien de weersvoorspellingen zou het mooi zijn meteen een flink eind te gaan varen. De eerstvolgende haven waar wij in kunnen is Arbroath, 50 mijl naar het noorden.

Na onze prachtige dag bij de Farne eilanden en een rustige nacht, met een heerlijk begin van een zonnige dag, zeilden we donderdag (stemming over een Brexit) Schotland in, naar Eyemouth. Een heerlijk, levendig vissershaventje, met een kleine visitor's pontoon. We hadden lekker eten en veel aanspraak in de lokale pub. Eigenlijk was dit onze wisselhaven en dat kon ook prima met het openbaar vervoer. Maar omdat de weersvoorspelling voor de komende week niet best is, leek het mij verstandiger vrijdag door te varen naar Edinburgh. Dan kunnen we onder de hoge wal noordwaarts varen of eventueel in Edinburgh rondneuzen. De crew was het er gelukkig mee eens.

Het betekende een weliswaar windstille, maar schitterende tocht langs de zuidkust van de Firth of Forth. Eerst rondden we de prachtige, veelkleurige kaap St Abb's Head, Vervolgens langs eilanden stikvol vogels, zoals de Bass Rock, die wit zag - besneeuwd leek - van de broedende Jan van Genten. En langs North Berwick, waar Roderiks familie een huis heeft. Enkele (verre) dolfijnen en veel grijze zeehonden. Een waardige afsluiting van een mooie twee weken. Onze pret werd wel wat gedrukt door de uitslag van het Brexit referendum, maar dit gaf ook stof tot discussie.

Eyemouth

St Abb's Head

Bass Rock met Jan van Genten kolonie

Port Edgar marina bijna onder de brug

Grijze zeehonden liggen zelfs op de tonnen en schrikken niet van ons