Stevig vastgesjord in de haven van Kirkwall laten we een stormpje (windkracht 8 Bft) over ons heen komen. Ook dit weekend blijft het blazen, dus we gaan de wal op. En de wal is in dit geval 'Mainland', het grootste eiland van Orkney.
Donderdagmorgen zijn we al om 5 uur uit Wick vertrokken voor een bijzonder fraaie overtocht naar de Orkney eilanden. Daarvoor moesten we de als gevaarlijk bekend staande Pentland Firth over. Bij deze wind (westelijk 4 Bft) en op het juiste tijdstip i.v.m. de zeer sterke stroming daar, was het een eitje. Daarna was het kruisen geblazen, tussen obstakels en rotsen door. Maar prima te doen. Aan onze linkerhand het hoge eiland Hoy, prachtig om te zien. We kwamen al halverwege de dag aan in het aardige stadje Stromness. Bijslapen en weerbericht ophalen. Toen zagen we de harde wind en regen al aankomen.

Over de Pentland Firth naar Orkney

Gezamenlijk met m'n moedige bemanning besloten vandaag gelijk door te varen naar Kirkwall. Vanochtend om 9 uur voeren we het zeegat uit, de Atlantische oceaan op! En met een mooie achterlijke wind langs hoge rotspartijen met veel broedende vogels naar het noorden. Onderweg 'spuiters' van vissende Jan van Genten, papegaaiduikers en alkjes, maar helaas geen spuiters van walvissen. Maar toen moesten we de bocht om en dus tegen de wind naar Kirkwall. Daar staat ook nog aardig wat stroom en die hadden we tegen. Mooi laverend, maar wel met de motor bij, kwamen we door smalle doorgangen. Groene glooiende heuvels met koeien en schapen om ons heen. Veel rotspartijen en ondieptes, dus goed navigeren. Tegen 3 uur stak de wind flink op, 7 Bft. En om half 4 lagen we aan een steiger. Daarna barstte de regen los en nu dus een storm(pje).
Het klinkt misschien raar, maar wij genieten allemaal volop. Heerlijk met een kop warme chocolademelk met Beerenburg in de kajuit, terwijl het buiten spookt.

Over de oceaan naar Kirkwall