Terug in Nederland
We zijn er weer. Na 215 mijl en 43 uur slingeren op zee is de Wilde Zwaan weer terug in Nederland. Ze ligt in Den Helder.
We vertrokken donderdag door de 'swing bridge' van 16 uur. Whitby lieten we achter onder een stralend blauwe hemel. Met een achterlijke wind zeilden we prima met de genua uitgeboomd. Wel kwam de deining uit het Noorden opzetten; duidelijk het gevolg van de harde wind de dagen ervoor. Helaas was om 4 uur 's nachts de wind echt op en moesten we verder op de motor. Intussen werden we aardig heen en weer geslingerd door de steeds hoger worden rollers schuin van achteren. We passeerden het ene gas platform na het andere, met 'survey schepen' eromheen. Een keer een schip opgeroepen, maar verder geen problemen. De hele dag zonnig, dus wel relaxed ondanks het motorgeronk en geslinger.
 |
| Liesbeth klaar voor de oversteek |
Pas om 8 uur 's avonds konden we de zeilen weer zetten, omdat de wind naar het zuiden draaide en iets aantrok. Zo doorkruisten we 's nachts diverse scheepvaartroutes en NAM-velden met boeien en platforms, onder een prachtige sterrenhemel. Met een oranjerode zonsopkomst en een regenboog ertegenover naderden we de Nederlandse kust. Helaas kromp in de ochtend de wind en hadden we weer flink last van de doorstaande rollers. We verloren snelheid en om vlak voor Texel de laatste, heel erg drukke scheepvaartroute snel over te steken, wilden we even de motor bijzetten.
Toen bleek de accu leeg te zijn (later constateerden we dat ie echt stuk was!) en de accu voor de instrumenten had nog onvoldoende energie om de motor te starten. Ik zeilde de Wilde Zwaan in de 'middenberm' van de route en Niek en Liesbeth prutsten beneden bij de accu's. Heerlijk dat zij geen last van zeeziekte hebben, maar desondanks geen leuke klus. Vooral niet als het geen resultaat oplevert.
Met de nodige voorzichtigheid en wat geluk staken we zeilend de vaargeul over, op weg naar het Molengat tussen Texel en Noorderhaaks, intussen een ontbijt nuttigend. De Kustwacht heeft op deze situatie gereageerd door de reddingboot op ons af te sturen. De laatste mijlen 'naar huis' werden we gesleept door de KNRM en zo kwamen we om 12 uur, zoals gepland, de haven van Den Helder binnen. We hadden ons een ander slot van deze schitterend oversteek voorgesteld.....
 |
| Op sleeptouw langs Texel |
Sigrid en Roderik kwamen ons verwelkomen en ons helpen bij het vinden en plaatsen van een nieuwe accu. De motor startte direct, maar stopte er ook direct weer mee. Ik besloot dat we te moe waren om dat direct op te lossen en de windwaarschuwing voor de komende dagen was reden om van boord te gaan en met de auto de Afsluitdijk over! De Wilde Zwaan netjes achterlatend in de marina.
Voordat we vertrokken hadden we een paar heerlijke dagen in Whitby. Vooral voor Niek en Liesbeth erg leuk, want allemaal nieuw. De abdij, het museum van James Cook, de stoomtrein door de 'moors', alles werd bezocht. De stad was helemaal in zomerstemming en stampvol met toeristen, maar toch nog zeer aangenaam. Intussen bereidde ik het schip en onszelf voor op de overtocht; er ontstond net op vrijdag en zaterdag een 'window' tussen harde winden en slechter weer. Daar hebben we dus mooi gebruik van gemaakt.
 |
| Voor vertrek uit Whitby |
En nu wennen aan het leven aan de wal. Het bed sliep weer heerlijk en de tuin om mij heen is groen en vol bloemen. Intussen kijk ik terug op een schitterende tocht langs de oostkust van Engeland en Schotland, waar we veel gezien en ervaren hebben. Met als hoogtepunt Orkney. En overal Jan van Genten, alken, kittywakes, puffins, dolfijnen en zeehonden. En niet te vergeten al die aardige mensen.
Alle zeilmaatjes hebben fantastisch werk aan boord gedaan en met elkaar hebben we genoten.
Marja en Minke, Mariska en Jim, Jan en Wil, Niek en Liesbeth, heel erg bedankt! Door jullie was deze bijzondere zeilreis mogelijk.
 |
| Wilde Zwaan in Den Helder |
